Pruts mar Frysk (qua fotografie)

Een belangrijk kenmerk van bijvoorbeeld landschaps- en natuurfotografie is dat je er moet zijn. Maar voordat het zover is doet een beetje fotograaf altijd wat onderzoek.

Net als veel fotografen kijk ik altijd naar de weersverwachting als ik ergens ga fotograferen, zinnige zaak of juist niet?

Nederland is dichtbevolkt maar het barst er van de landschappen en natuur. Vooral plekken met water zijn populair. Het waddengebied is een bekend gebied en is elke dag anders. Een weersvoorspelling met regen en opklaringen is vaak het beste, maar vergt soms wat geduld (en dat is een schone zaak).

Een zonnetje met in de verte dreigende regen en onweersbuien is de mooiste achtergrond die je maar kunt wensen. En dat gebeurde onlangs in Noordoost-Friesland, tussen Holwerd en Moddergat, zo langs die zeedijk is het altijd goed toeven. Wat een stilte en wat een mooie omgeving.

Pruts mar Frysk, ga er gewoon naartoe en heb geduld, er is altijd wel ergens een kop koffie te vinden en hou de buienradar in de gaten, zorg voor een goede bescherming van je camera mocht deze niet waterdicht zijn, neem een lenzendoekje mee voor het geval dat de lens vuil/nat wordt.

Friesland is erg fotogeniek, dat het noordoosten een krimpgebied is geworden is bijna onbegrijpelijk gezien de verbluffende schoonheid. Maar als je er geboren bent dan zie je dat niet. Hetzelfde heb ik in Amsterdam. Daar is niets te beleven namelijk, fotografisch saai en dat alleen maar omdat ik er vandaan kom. Zo neem je het eigen verleden mee naar het heden en de toekomst. Objectieve ogen bestaan niet, objectieve objectieven dan weer wel en maak daar gebruik van.